به نقل از «فرارو»

چرا منتقد پوتين رهبر اپوزيسيون روسيه نبود؟

تاریخ انتشار: ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۷۶۳۳۳

اعتماد نوشت: خاطرم هست ابتدای ژانویه ۲۰۲۲ بود که میخاییل گورباچوف، آخرین رهبر شوروی درگذشت و برای شرکت در مراسم وداع با پیکر او نزدیک به سه ساعت در صف ورود به سالن شورای اتحادیه‌ها [که کمی آن طرف‌تر از میدان سرخ قرار دارد]بودم.

در این میان بسیاری از مخالفان و منتقدان کرملین نیز به چشم می‌خوردند و به یاد دارم در بخشی از مسیر خانمی که کنار من حضور داشت، ناگهان ورقی را به سمت دوربین خبرنگاران بالا برد که روی آن بسیار تند علیه ولادیمیر پوتین نوشته شده بود و آن‌قدر ایستادگی کرد که پس از چند دقیقه به سوی او آمدند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این جمعیت گسترده بعدازظهر همان روز و حتی طی چند روز بعد در قبرستان نوودویچی مسکو نیز به چشم می‌خوردند که بخش قابل ملاحظه‌ای از آن‌ها را می‌توان در طبقه منتقدان دسته‌بندی کرد.

اجازه بدهید خاطره دیگری را بیان کنم که به ژانویه ۲۰۲۱ بازمی‌گردد؛ آلکسی ناوالنی از آلمان به روسیه بازگشت و فراخوان‌های گسترده‌ای توسط نزدیکان او در فیس‌بوک و وکانتکت پخش می‌شد؛ برای درک وضعیت موجود به محل فراخوان در میدان پوشکین رفتم و اگر خبرنگاران متنوع رسانه‌های خارجی و البته داخلی را فاکتور بگیرم، دشوار است تعداد افراد حاضر را بیش از ۲۰۰ یا ۳۰۰ نفر تخمین بزنم که بخش قابل‌توجهی از آن‌ها البته همچون من از روی کنجکاوی آمده بودند.

خاطرم هست در همان زمان تلفنم زنگ خورد و از یک رسانه غربی قصد گفتگو داشتند که گفتم وقتی از جمعیت ۱۳ میلیونی مسکو کمتر از ۲۰۰ یا ۳۰۰ نفر با هر انگیزه‌ای در یک فراخوان حضور پیدا می‌کنند، دشوار است که از رهبریت اپوزیسیون برای یک منتقد سیاسی سخن بگویم.

قصودم از بیان دو خاطره این بود که نخست تاکید کنم که نمی‌توان منتقدان و مخالفان سیاست‌های کرملین در جامعه روسیه را نادیده گرفت، اما در عین حال این بدان معنا نیست که هر فردی که مخالف پوتین باشد، مورد اقبال مخالفان و منتقدان کرملین در جامعه روسیه نیز قرار بگیرد.

مثال بارز آن آلکسی ناوالنی بود؛ فردی که رسانه‌های غربی از او به عنوان رهبر اپوزیسیون روسیه نام می‌بردند و طی ۲۴ گذشته با مفاهیم اغراق‌آمیزی از او یاد می‌کنند درحالی که جامعه روسیه با این تعابیر غریب است و به گمان من این دقیقا همان اشتباه بنیادین دولت‌های غربی به رهبری ایالات‌متحده است که اگرچه سیاست فشار از داخل را نیز در روسیه دنبال می‌کنند، اما با این رویکرد نه تنها از ظرفیت منتقدان و مخالفان کرملین در داخل روسیه بهره نمی‌برند، بلکه با قهرمان‌سازی‌های رادیکال، اگرچه موفق می‌شوند فشار سیاسی و دیپلماتیکی ازسوی پایتخت کشور‌های غربی علیه مسکو ایجاد کنند، اما در عین حال مورد اقبال منتقدان و مخالفان داخلی در روسیه قرار نمی‌گیرند.

اجازه بدهید بار دیگر به پرسشی در ابتدای این نوشتار بازگردم و به طور مشخص به این سوال بپردازم که چرا آلکسی ناوالنی با وجود اینکه مخالف سرسخت پوتین بود، مورد اقبال منتقدان و حتی مخالفان در جامعه روسیه قرار نگرفت؟ این پرسش اولین‌بار در سال ۲۰۱۸ برای من پیش آمد، زمانی که او از کسنیا سابچاک در انتخابات ریاست‌جمهوری حمایت کرد و این نامزد زن که مجری تلویزیون نیز بود حتی کمتر از دو درصد رای آورد. به یاد دارم یک شب در همان ایام به ستاد انتخاباتی او رفتم و برخلاف تصورم تقریبا خالی از مردم بود.

پس از آن بار‌ها به دلایل گوناگون سر کلاس‌های درس از دانشجویان پرسیدم یا در محافل روشنفکری که حضور داشتم در جست‌وجوی این پرسش بودم که چگونه می‌شود فردی که منتقد سرسخت پوتین است، برخلاف آنچه رسانه‌های غربی می‌گویند، رهبر اپوزیسیون نیست؟ فکر می‌کنم درست‌ترین پاسخش این باشد که در روسیه هنوز یک اپوزیسیون شکل نگرفته که فردی بخواهد در راس آن قرار بگیرد و مهم‌تر اینکه اکثر قریب به اتفاق مخالفان و منتقدان پوتین در سطوح مختلف باوری به ناوالنی نداشتند، چون انگیزه او را جاه‌طلبی سیاسی معنا می‌کردند.

بسیاری به پرونده فساد مالی او اشاره می‌کردند که به زمان قبل از مخالفت او با کرملین باز می‌گردد و شعار فسادستیزی او را پارادوکسی در مقابل گذشته او تحلیل می‌کردند.

بعدازظهر جمعه اندکی بعد از آنکه خبر درگذشت ناوالنی منتشر شد، چند کلاس داشتم، فکر می‌کردم از آنجایی که او نیز فارغ‌التحصیل دانشکده حقوق دانشگاه ما [دانشگاه دوستی ملل روسیه]بوده است، لابد بحث داغ دانشجویان در کلاس‌های درس خواهد بود، اما او حتی به اندازه گورباچوف هم محبوبیت نداشت.

اجازه بدهید صحبتم را در پایان این نوشتار این‌گونه خلاصه کنم که به نظر می‌رسد مرگ آلکسی ناوالنی در داخل روسیه پیامد‌های خاصی را به دنبال نخواهد داشت، اما در بعد خارجی تنش‌های بین کرملین و کشور‌های غربی را تشدید می‌کند؛ آن‌هم در شرایطی که در حال حاضر انجماد روابط میان آن‌ها به مراتب در پایین‌ترین سطح حتی نسبت به زمان جنگ سرد است.

نویسنده: احمد وخشیته، استاد دانشگاه دوستي ملل روسيه

منبع: فرارو

کلیدواژه: قیمت طلا و ارز قیمت خودرو قیمت موبایل آلکسی ناوالنی جامعه روسیه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۷۶۳۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شرط ترامپ برای کمک به اوکراین پس از ورود به کاخ سفید

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ریانووستی، «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور پیشین آمریکا که اکنون نامزد اصلی جمهوری خواهان برای رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری این کشور در سال ۲۰۲۴ به شمار می‌رود، درباره کمک آمریکا به اوکراین در صورت بازگشت به کاخ سفید گفت: «در بازگشت به کاخ سفید به کی‌یف کمک خواهم کرد اما به این شرط که اتحادیه اروپا نیز باید هزینه را پرداخت کند.»

دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا گفت که اروپا نیز باید سهم خود را در کمک به اوکراین بپردازد.

ادعای ترامپ در حالی صورت گرفته است که گفتگوی هیأت های آمریکا و اوکراین پیرامون توافقنامه امنیتی بلندمدت میان دو کشور از روز سه شنبه بار دیگر آغاز شده است.

بر اساس اعلام رسانه‌ها، وزارت امور خارجه آمریکا در این ارتباط خبر داد که هیأت های ایالات متحده و اوکراین در مورد ادامه مذاکرات بر سر توافقنامه امنیتی بلندمدت بین واشنگتن و کی یف گفتگو کردند.

این سومین دور از گفتگوهای امنیتی دو طرف به شمار می آید.

بر این اساس، مقامات اوکراینی و آمریکایی دور سوم گفتگوها را برای دست یابی به یک توافقنامه امنیتی دوجانبه نهایی بین دو کشور برگزار کردند.

در بیانیه صادره از سوی دفتر ریاست جمهوری اوکراین آمده است که طرفین در مورد متن پیش نویس توافقنامه امنیتی گفتگو کردند و به پیشرفت قابل توجهی نیز در تدوین مفاد اصلی سند دست یافتند.

گفتنی است که کی‌ یف چند توافقنامه امنیتی ۱۰ ساله با شماری از کشورهای عضو ناتو امضا کرده است. این توافقنامه‌ ها شامل حمایت بلندمدت از اوکراین در مقابل روسیه است.

کشورهای غربی از آغاز درگیری ها میان روسیه و اوکراین در فوریه ۲۰۲۲، صدها میلیارد دلار کمک به کی‌یف کمک کرده اند.

به تازگی نیز، «میخائیل اونوفر» معاون فرمانده گردان تیپ ۵ تهاجمی نیروهای مسلح اوکراین در مصاحبه با روزنامه اوکراینسکایا پراودا گفته است که اوکراین به شدت با کمبود قطعات یدکی برای تعمیر تجهیزات غربی مواجه است.
به گفته وی، پس از اینکه تجهیزاتی صدمه می بیند از قطعات آن برای تعمیر انواع دیگر استفاده می شود.

روز سه‌شنبه نیز «داگلاس مک‌گرگور» مشاور سابق وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون) نیز با انتشار پیامی در شبکه اجتماعی ایکس اعلم کرد که این نگرانی وجود دارد که حتی پیش از حمله بزرگ روسیه، ارتش اوکراین از نظر نیروی نظامی دچار کمبود شدید شود.

وی دراین‌باره نوشت: ارتش اوکراین هم‌اکنون با کمبود سرباز و نیروی نظامی روبروست وحمله روسیه هنوز آغاز نشده است.

مک‌گرگور با اشاره به اینکه ارتش اوکراین روزانه صدها نیروی نظامی را از دست می‌دهد افزود که اوکراین به فروپاشی کامل نزدیک شده است.

ضدحملات ارتش اوکراین که از پیش‌تر مقامات و رسانه های غربی و اوکراینی با آب‌وتاب فراوان وعده آن را داده بودند، سرانجام ۴ ژوئن (۱۴ خرداد سال ۱۴۰۲) بی‌سروصدا و بدون اعلام رسمی در محورهای مختلف آغاز شد و بنا بر گزارش‌ها، نیروهای اوکراینی نه تنها تاکنون موفق به شکست خطوط دفاعی ارتش روسیه و پیشروی چشمگیری نشدند، بلکه حجم زیادی از تجهیزات نظامی مدرن اهدایی غربی‌ها نیز در این ضدحملات نابود شده یا سالم به تصرف نیروهای ارتش روسیه درآمد.

کد خبر 6093682